Sjoerd Mossou (Breda, 1978) is journalist en columnist bij het Algemeen Dagblad. In 2011 won hij de Hard Gras-prijs voor de sportjournalistiek. Mossou werkte eerder voor BN/De Stem en Voetbal International en volgde voor het AD diverse WK's, EK's en de Olympische Spelen. Hij publiceerde ondermeer in Hard Gras.

 

 

 

Voetbal is 'een belevingsproduct', zegt de directeur

 

De directeur van FC Utrecht had de powerpoint-presentatie naar zichzelf vernoemd. 'WILCO', stond er in reusachtige rode letters op het beeldscherm, want zo heette de directeur van FC Utrecht in het echt. 'Wilco'.

De directeur van FC Utrecht sprak een collegezaal vol sportjournalisten en studenten van de School voor Journalistiek toe. Hij vertelde over 'unique selling points' en over 'inspirational selling points'. Hij zei dat hij de Kids Club van FC Utrecht voortaan beter ging 'vermarkten'. En daarna zei hij dat voetbal 'een belevingsproduct' was.

De directeur van FC Utrecht begon over de marketingstrategie van Red Bull - en hoe prachtig die wel niet was. De directeur van FC Utrecht vond het iets enorm fascinerends, dat een simpel frisdrankje erin was geslaagd om een 'soort van totale conceptbeleving te realiseren'. Ter illustratie van het wonder liet hij er een ingewikkeld diagram bij zien.

(Daarin viel niet te lezen dat de Oostenrijkse traditieclub Austria Salzburg doelbewust is vermoord door Red Bull. En dat de fabrikant van dat smerige drankje het logo, de prachtige clubkleuren en de naam van Austria Salzburg moedwillig heeft vernietigd, om er een lelijk en kil marketinginstrument van te maken.)


Ik ben niet naïef. Echt niet. Voetbalclubs moeten geld verdienen, zeker in tijden zoals deze - en daar heb je mannetjes met powerpoint-presentaties voor nodig die vertellen hoe dat moet. De tijd van twee reclameborden van Slagerij De Bokkepoot is voorbij. Ik weet het. Met een loterij en een levensmiddelenpakketje red je het niet meer.

Maar toen de directeur van FC Utrecht ons vertelde dat voetbal 'een belevingsproduct' was, werd ik plotseling heel erg verdrietig. En daarna boos. En toen recalcitrant. En weer iets later melancholisch. En tenslotte kreeg ik een lachstuip, opgewekt door mijn collega Jeroen, die naast me steeds heviger begon te snuiven, synchroon aan de moeilijke woorden van de directeur van FC Utrecht. Zachtjes begonnen we samen te hinniken.

Na afloop van de bijeenkomst vroeg een student aan me of ik misschien nog tips had voor de journalistiekstudenten, opdat ze de Hard Gras Prijs een keertje konden winnen. Ik kletste wat zinnetjes de ruimte in, over proberen onderscheidend te zijn enzo, en goed je best doen, en niet proberen te schrijven wat iedereen al schrijft.

Maar terug in de auto had ik een beetje spijt van die woorden. Ik had over Wilco moeten vertellen, de directeur van FC Utrecht. Over mannetjes met powerpoint-presentaties, die ons proberen wijs te maken dat voetbal een oneindig ingewikkelde business is. Een 'belevingsproduct' dat je moet 'vermarkten' met 'inspirational selling points'.

Wees op je hoede, beste journalistiekstudenten, had ik moeten zeggen. Voor dat soort types. Zaag ze door. Leg ze het vuur aan de schenen. Sta altijd open voor nieuwe ontwikkelingen, maar bekijk de Wilco's van deze wereld met argwaan en achterdocht. Zorg dat ze ons het voetbal niet afpakken.

eerder gepubliceerd in het AD op 28 januari 2012


Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Reactie plaatsen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb